Op naar het voortouw

Details

Geschreven: vrijdag 01 april 2016 08:52

Geschreven door Kees Leidelmeijer

Beleidsonderzoek is een mooi vak. Toch komt het vaak voor dat ik denk: “Leuk offerteverzoek, maar eigenlijk zou je toch net iets anders moeten willen weten...” Of: “Waarom stellen ze die vraag eigenlijk niet?”

Wat niet helpt, is dat het in offertetrajecten nauwelijks mogelijk is om in een goed gesprek met opdrachtgevers de vraag achter de vraag te achterhalen en tot de kern te komen. Bij de meeste procedures is het tegenwoordig zelfs verboden om contact te hebben met de inhoudelijke contactpersoon.

Geen cijfers, geen vragen

Het komt ook voor dat er bewust niet wordt gezocht naar kennis. Zo is er bij ambtenaren soms een neiging om de minister (of de wethouder) te willen beschermen tegen lastige vragen uit de Kamer (of de gemeenteraad) onder het motto: “als we er geen cijfers over hebben, kunnen ze er ook niet naar vragen.”

Er blijft veel liggen

Vaker komt het voor dat vragen niet worden gesteld omdat niemand er aan heeft gedacht, omdat men denkt dat het te ingewikkeld is, of omdat er geen geld beschikbaar is. Veel relevante vragen blijven dan ook liggen. En dat is jammer, zeker als je de overtuiging hebt dat kennis en inzicht bijdragen aan beter beleid. Sterker, ik ben er van overtuigd dat kennis noodzakelijk is voor goed beleid. Beleid zonder onderbouwing lijkt namelijk al snel op wensdenken (niet te verwarren met visie).

En er gaat veel mis

Een voorbeeld: Je kunt wel willen dat mensen uit instellingen voor beschermd wonen, meer zelfstandig ‘in de wijk’ gaan wonen. Maar om dan tegelijkertijd de begeleiding van die mensen in te perken, roept toch vragen op. Of: Je kunt wel vinden dat mensen ‘in de wijk’ de problemen zelf moeten aanpakken, maar als in zo’n wijk mensen wonen die hun eigen problemen al nauwelijks de baas zijn, dan is dat toch echt wensdenken.

In Fact!

Daarom kwam bij Johan en mij de gedachte op om een manier te verzinnen om de vragen die blijven liggen, toch op te kunnen pakken. Het idee was: niet afhankelijk zijn van wat anderen vragen, maar actief op zoek gaan naar kennis en instrumenten die waardevol zijn. En die vervolgens – samen met anderen - ontwikkelen en ten goede laten komen aan de mensen die voor de lastige taak staan zinvol beleid te maken.

Dat doen we via Stichting In Fact (kort voor ‘Innovation Factory’ en vrij vertaald ‘in feite’ en we houden erg van feiten). Hoe dat precies in z’n werk gaat en wat we allemaal van plan zijn, is elders op de site te lezen.

Sluit je aan!

Heb je ideeën? Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.